Diyarbakır’da yaşayan Barış Annelerinden Sakine Arat 91 yaşında hayata veda etti. 91 yıllık ömrü tarifsiz acılar ,travmalar içinde geçti. İkisini çocukkan, beşini yetişkinken yedi evladını kaybetti, ömrü cezaevlerinin önünde, görüş kabinlerinde, mahkemelerde geçti. Kendi acısına, başka anaların acısını da ekledi, bütün gözü yaşlı anaları kucakladı, onlarla yürüdü. Bir Barış Anası olarak yıllarca meydanlarda demokrasi, adalet ve barış talebini dile getirdi.
Kendisini 2016 yılında benim de fotoğraflarla destek sunduğum Diyarbakır Cezaevi Belgeseli Fotoğraf Sergisinde tanıdım. Sergi afişinin önünde vakur bir şekilde oturuyordu. Hikayesini duymuştum. Uzun süre yüzüne baktım. Bambaşka bir duygu vardı yüz hatlarında. Yüzündeki ifadeleri başka hiç bir yüzde görmedim. Gözleri nemli, sözleri yumuşak ama bir o kadar dokunaklıydı. Her şeye rağmen umut doluydu, sevgi ve insancıldı. Sakine Ana’nın nurlu yüzünü hiç unutmadım. O beni hiç tanımadı, birlikte sohbet de etmedik. Ama yüzünde koca bir geçmişi, ömründe asrın özetini okudum..
