İçimden

Dayika mi;
Par no mihali bi. Amnanê Rihay ti zana senino. Însan germara heleyêno. Erd û azmîn beno zey tavqa nani…Tîjî bena adîr, kewna gandê kesî…
Rojêda germbîy, dûnya weşayê.(18.07.2017)
Ma, embazana piya hewştê hepisîdi wekt ravernayê, şiyê u ameyê. Vera şanê bı.Nê seattandi xepsî pêrko vijênê xewş, qandê ki çend gami daha veşî çekerê. Hepisti hirgi kawuşti hewşên do werdêkek esto. Çoşmey ci betono, xeylê zi berzo. Tenya azmin aseno. İnsan vano belki bîrê do xorîyo. Kêberê nê hewşî; seat biyê şeş se, hevt kilitana ameyê girotên.
Ma zi zey hirgi roj, hetta ki kêber nêgêriyayo, ma gamê xwu kerdî vêşî û jew fin zi amordê.
Dima kêber ma sero ameyê giroten.
Dayê, hepisti kêber zerrera nêabêno. Wextoki kesi sero kêber yeno girotese, abiyayişê ci kesi destra vijêno. İnsan, vera şanê beno bê hes. Roj, kesî sero beno teng u tarî. İnsan vano belki dêsî yenê kesî ser. Labrê insan nêşeno çiyê bikero.
Hozan Ahmet Arif’i qandê nê saata helbestê vata:
“Şan rew beno hepisti,
Ti fêriştahbê, kâr nêkeno ”
Embaza çay viraşti bi ki, kebero asın nişkêra abiya…Her kes bı, bêxes.. Na seatandı çiyêro xeyr degmen nêbeno. Ya xepisiyore newe, yazi çiyero bê keyf beno. Ma hepina xue miyandı va boka xeyro; heme winîyay pêra. Ya hapisîyê newey amey, ya zi zevbî çiyê esto?

Nê seatandı kêber rew rew nêabêno.
Qerdiyanî namey mi wend û va
“Avukata to ameya…”
Nê seatandi avukat?
Mi zana îşgilê (girweyê) esto. Zerî da mi ra xeylê çi rawêrd. Mi xu ke hadirê u ez qawişra qerdiyanana piya vijyaya.
Qawuşra xetta cadê avukatta, hendê 100 metroy beno, ya zi nê beno… Di ray estibî… Hetta cay avûkata zerya mi lerzê… Ters û kêf kevt pêmiyan…
Mi nêzana ki xebera mergdê to do bideyo mi?
Avukati nişkêra nêva, “may to merda”. Ayami ra, germ u rojira qisey kerdî, va tiyê teberra xeber genê, nêgenê?
Mi wekto fam kerd ki çiyê esto… Qethiyan avukat, qandê germî qisekerdişî nino xepsî het.
Sifte ti ameya mi vîrî…
Mi va sebiyo, mirê raşt vaj, herhal ti qandê ayami qiseykerden, nêameya?
May mi biya çiyê?
???
Çiyê neva, bêhes mend…
!!!
Wekto yavaşeka va serey to weşbo… Avuqat zî xûdi şikî u piloxî…
“Na xebera bê xeyr ardış, kewt mi mil… Kaşka mi na xebarê da ewna nîyardê torê. Ez qandê coy xemgin a. Kaşka wa na xeber mi niyardayê”
Ez, cadê xudi biya wişk, mi nêşa çiyê vajo. Çend deqey winî rawerdi. Vengê mi lerza, ez bermîra bîya pir. Labrê mi nêşa bibermo zî…
Xebêra to ewna amê mirê, dayê…
To hirgi çî a roj peynîdî verada.
Ti insanê da pak u dalal bîya. Torê hirgi çî rahat bi. To tim u tim watê: “Rojê teng û heray biray pêyê. Çiyê nê beno, hirgi çî o do ravêro, tenya merg nêravêreno.”

Heqetan hirgi çî raverd; Çiyê newey kevtî ma mil, tenya mergî, wekti xue nêravêrna.
Roj bi, ma teng ant; roj bi ma kewtî heray. To qet nefesê xue teng nêke. Ti marê tim û tim bîya dayağ. Ma tora qet nêteway.Ti mara tewaya, ma tora hendê qirşê nêteway.
Ez vana qey may hergi kesî zey toyê. Hirgi çî xue miyandi heleynenê,qedinenê…
Ti bîbiya kokim, serri, tora rawêrdîbî. Labrê ti marê zêy koyê bîya.
Roja ki ti merda, a roj ez biya sêkûr. Midi hêle nêmend, ez zey qecaka, bermira biya pir…
Wexto ki ti merda, heps mirê bi zindan. Zindanoro zey şewda tarî.
Dayê zindan, bîrê do xorîyo. Merdim hirgê çîra dûriyo û xesreto. Teverdi dûnya biveşo, gandê kesira jew bimirayê jî, însani nêşeyê çiyê bikerê… Wexto dest û lingê kesi benê puç. İnsan xue miyandı heleyayê, gireyayê. Fına zi dêsa, kêbêra nêşeno ravêro.
Roja ki ti merda, mi va belkî mîyandê mi di çiyê teqa û bahdo masa. Hendê mercûyêra bi hendê erd û azmînî.
Dayê,
hepisti şan kesirê çetino. Xebera to şandi amê mirê… Ez xura merdimido tengbiya. A şew heta şewra mi pavit… Mi va belki jewo qirra mi piloxneno. Xeyr ê imbaza mi tay dayağ girot û ez damiş bîya…
Merg çi çiyê do çetino, hele hele may kesi mirena se, insan nêşeno xue. Beno gidî. Ez zî biya gidi. Şew mi sero bî giran.Ti morgdı cemidîyaya, ez germara helayaya. Mi va beno wext vinderd.
Yanê dayika mi, a şew mi zor kerd şewra.
Mi va beno şewra bo, ê dê mi berê to het.
Nêbi dayê. Zey mi nêbi. A roj mi çiçî ant, çiçî nê ant.?
Dêsî amey mi ser, wext nêraverd. Ne kêber abîya, ne zî xeberê amê. Ez heleyaya û heleyaya. A roj mi kêberi vero ke şan. Wengê do en werdidi, ez biya tilo, mi xue ke hadire, labrê kêbero asinên nêabîya. Enbazî mina bi încirağ. Mi va ez mirîçik ba û piperra, bîra to het. Mi nêşa, mi nêşa dayê. Ne perrî mina bi, ne zî ez mirîçik bîya…
A roj piloxayişa raverd..
Nêza to fam kerd, nê kerd? Ez hepisti biya, çihar desa miyandı biya… Ne vengê mi şiyê kesi, ne zi destê mi resayê to…
Ti a roj tenya menda.
Mi nêşa şelacey to hewardo…
No mirê giran ame, giran. Doş u qolince mi şikyay…
Ez piloxyaya. Mi nêşa çiyê bikerê.
A roja bin nezdiyê diyîr kêber qandê to akerd. Ez berda cadê eza. Labrê ti çinêbîya. Merdımê ma, dost û embazê ma perko wijabî.
Labrê ti çinêbîya… Çoşmey mi di eskerî, destandê mi di kelepçey, ez arda cadê eza.
Ti çinêbîya. Xaski zi to ez wini nêdiya. Ti do vêşi bi qahryayê.
Ezo torê qahr û qotik biyayê
Xaski to ez o haldi nêdiya…
Dayika mi, ney bizan ki ez bê sûç û bê gûnaya… Mi çiyêdê kesi nêtirawit û dest nê eşt maldê kesi… Mi mocile nêtewna. Wa zerya to rihat bo. Kes mira nêtewa. Camê kesi mi niyard var, mi heram nêwerd.
Ez bê suc biya.
Labrê mi çiyê fetelnayê… Mi watê, wa insani jewane bê û heme heqê xue bişê kâr fiyê…
Zevbî ez çiyê dim nêbiya.. Jew fin zi mi vatê wa kes, kesi destra nêmiro.
Verê mergdê to hefteyê, ma telefondı qisey kerdê…Wenge to bibi sist…To wa “ Tiyê ninê, ma bes nîyo?”
Wekto ki ez arda hepis, qeça torê vat ki “ Şexmus şiyo Almanya”
Qandê coy to wate
“ Rew bê.”
Dayika mi ez Almanya’dı nêbîya…
Telefondı mi va “tîya nêweş dayê?“
“Nê lajê mı nê, ezo xurê idare kena… Dest û lingê minê tepêşenê. Ti bewnî xue. Boka vija germ niyo?”
Nê qisandê to ser, ez bêhes menda.. Tenya mi va
“ez o rew bîra dayê, ez o rew bîra.”
Qisey ma yê bahdoyêni nê bi. Ez tora 40 km dûrîdı biya, to vatê belki ez tora 30 hezar km dûrîya.
Ax dayê ax.
Mi ne camê dê şarî şikit, ne zi serey jewi. Labrê na fına didi, ez kewta hepso bêbav.
Wexta siftê kı ez kewta hepis, ti amaya vînayênda mi.
To va: “Şima sekerdo ki, şima ardê hewt kêbera peynî?”
Mi va: “Mi çiyê nêkerdo… Embazê mamostey bîyê sırgûn, ma zi qandê ki sırgûnê ina vindêro, grewe weyşaney viraşt. Hûkmat grewra qet hes nêkeno. Xue weyşan verdışê ma zi bi çiyê do bê kanun. Qandê coy ma girotî u kerdî hepis.”
To va: “ Vewr mirê. İnsan qandê xwu veyşan mendişi kewno hepis?”
Noqra ya fina didin, qandê çiçî ma giroti ez nêzana? Verê ney 20 ser, hepis kewtana mi bile amê perskerden. Mi beraat kerd bi, labrê fina amê perskerden.
Ax dayê ax, ti şîya; hirgi çi bi villa.
Hirgi çi amê pêser. Şayişê to, kârra wetişê mi dima sûrgûn biyaşê veyv da to, pêro amê pê ser…
Ezo ewro tevera.Labrê Suk’ra, Riha’ra, tirb da tora dûriya… Sırgun da…
Dayê riyê toyo nûrani u hiwate mirê bi lîlik. Nika hirgi wekt tîya çîmandê mi vero, zek ti şiya meymaney û tiya bîra.
Ax dayê ax, ewro ti çinya, ez zana ki ti meymaney zi nêşiya.
To watê;
“Herri pakeya.”
Tiya herda xwuedi.
İnsan çiçyo? Qet çiyê niyo. Evro esto, meşti çinyo.
Tenya zerida kesî di jano, janê do bê derman o…
Qandê coy, ti zerrîda mi di biya jan…
Janê do bê derman. Xori di, tew xori di.
Ti nê merda, ti biya jan u kewta gandê mi…
Ney bizaniki, ti jan ba zi; ezo to wegîra, hattan u hatta… Janê to bîle mirê dayağo…
Xaski janê to yo zerrida mi di.
Ya no jan zi çênêbiyayê, mi do seni bevniyayê rîdê to ra…
30/09/2017 Tokat…