ŞİİR : Kadir Büyükkaya

Yol vermez
Kervan geçmez
Issız yollarda
Ve Uzaklarda
Çok uzaklarda
Eşe dosta yar olduk
Yoldaş olduk
Bilir misin ?

Ah ne eylersin!
Gün döndü gün,
Dem-devran döndü
İnsan deryasında
Bir başıma
Yapayanlız öylesine bekes
Öylesine bekes kaldım
Ne neylersin!

Tar-u mar edilmiş
Viran bağlarda
Baykuş sesine inat
Öten bir Bülbül
Dağlara vurgun
Bir yavru Şahan
Ve
Ölümden öte
Köy tanımayan
Bir Baba Derviş oldum bilir misin?

Ah ne eylersin !
Gün döndü gün
Dem-devran döndü,
Bağ –gülistan
Gül – bostan içinde
Sessiz, sedasiz
Kem-u lal,
Kem-u lal kaldım
Neylersin !

Issız gecelerin
Kör karanlığında
Ay oldum
Yıldız oldum,
Yol bildim Yordam bildim,
Bilir misin?

Ah ne eylersin !
Gün döndü gün
Dem- devran döndü
Açık denizlerde
Pusulası bozulmuş
Kaptan-ı deryaya döndüm
Ne eylersin !

Harran Ovası’ndan
Kerbela Çölü’ne uzanan
Coşkun Fırat ,
Dağlardan ovalara inen
Asi bir nehir
Ve
Namerde baş eğmeyen
Mağrur bir Cihangir oldum,
Bilir misin?

Ah ne eylersin!
Gün döndü gün
Dem- devran döndü
Deniz derya içinde
Çatlayan toprak
Çatlayan yürek
Çatlayan sabır taşı
Deniz derya içinde
Suya hasret bir ben kaldim
Ne eylersin !

Soğuk ve Karanlık
Gecelerde Zagroslarda fırtına
Karacadağ’da kar-boran
Ve
Sınır boylarında
Bir boydan bir boya
Esen bir asi rüzgar oldum
Bilirmisin ?

Ah ne eylersin!
Gün döndü gün
Dem- devran döndü
Her gün gelip gittiğim
Bu hüzünlü yollarda
Yol bilmez
Yordam bilmez
Boynu bökük bir garibana döndüm
Neylersin !!!

Kadir bilmez
Halden anlamaz her puştun
Ocağında patlayan
Onurlu bir tüfeng
Haktan, emekten yana
Hiç susmayan
Ata yadigari bir mavzer
Ve
Yiğit zulasında saklı
Bir hançer oldum
Bilir misin?

Ah neylersin!
Gün döndü gün
Dem- devran döndü
Kurtlar sofrasında
Paralanan bir can
İhanet pazarında
Talan edilen bir kervan
Ve
Kör karanlıklarda
Çingene pazarında
İpe çekilen bir béçare-i Serdar oldum
Ne eylersin !!!

Kadir Büyükkaya / Hollanda
31.12.2004 Amsterdam