Germê Welatê Mezopotamya zahf veşîyo. Roj beno adir, kewno gandê kesî. Amnanî germey roj bi roj bena wêşi û derece wijêno 45, belki ju fin beno 50.
Laberê ewro dîrê rojyo, germey tay şikyaya. Ayam bîyo honik, dem dem vayêro nerb û zek honik wijêno. Hele şew, wera şewra honikey xue bellî kenna, zarra kena honik.
Dişmişîbê, adirî miyandi, honikey! Çi çiyêro ecêb, çi çiyêro weş.
Merdim na honikeyra beno şa, xue veradano virarda honikey.
Honikti Rakewtayiş beno kesirê şîrin û weş.
Labrê ez rakevtayişira tay dûrya…
Ez xue zana nêzana rakevtayişê mi, rakewtayişê luwano. Taynekê rojnayey û reqi bobi, ez payraya.
Germdi xuera hewn çinya kesîrê, honıkeydi zî, ez nê rakevna. Ez qayila honıkê amnanê aya ravêrna.
Qandê coy ez ewro tijya bîya aya. Wengê mirîcika, wengê makîna kewto pê mîyan.
Çayo ki mayê roşenê, apartmano, apartmanêno kehano. Belki 40, belki 50 ser rawey virazyayo, çoşmeycizi wunî.
Apartumanê na sûk, bahçeyci dar û bero. Qandê coy teyr û miricıkê kemi nê benê darandêcira.
Weri key ma herinrabi, dêsî siyara viraştebî û serê dêsa mağara girotebi. Serê mağazi herribi. Werê ney 30 ser. Ma banandi herinandi jiyanêro taybet ravêrnayê.
Ez hergı roj rew biyê aya û mi çımê xue akardı, nê akerdi mağê amordı.
Hırgı roj, mi rojê nêva ez mağa nê amora!
Qandê çıçi mi winî kerdê ezî nêzana?
Xuera ez, zahf çî nêzana, nêzanayeya.
Serrê rawerdi, ez biya gird, por bi sipe, sukî mi virnay, ez welatra kewta durî, banê herini rijyay, betonra apartamani kewti jiyandı ma
Apartmanê çiyêrê ecêbi. Hergi cayci beton, lepê herr çinya zerrandi.
Herrı, hewşandı apartmanandi belki tay esta. Bereket apartmano ki mayê roşenê, hewşê û bahçeyci herra û dari kariteyê.
İnsan boya dar u beri tay gêno.
Apartmanê, zey hepso akardeyê. İnsan şeno kêberi xue sero akero u bivijyo tever. Pêsoro, pesêro desê û odey .
Nê saatandı zaf çi yeno mı virê.
May u pi mı yeno mi virê.
Dew u welat kewnê mi vîrî…
Mi va ya, nê saatandi hirgi çi yeno mi virî.
Virêmi serredê midi benê talazik, benê vayêro pêt…Hirgı çi genê xue ver, benê durî…

Bana yoksulluğu resmet yada çaresizliği.
Bana karanlıktan korkmuş çocukların gölgelerinin resimlerini çek.
Yada ekmeğe salça sürmüş ve sokağa çıkmış çocukları bul.
Barışı ara sen barışı
Umudu bulmaya çalış asıl kaybolan umuttur.
Yada dur sen iyisi mi kayıp evladını yıllardır kapıda bekleyen bir annenin gözlerinin resmini çek.
BeğenBeğen